De kloostertuin in de Utrechtse wijk Ondiep is een ontmoetingsplek voor jong en oud, een groene oase in een oude stadsbuurt. Om een plek te hebben tijdens de warme maanden willen we op een schaduwplek een bankje plaatsen. Het bankje krijgen we van een buurtbewoner die met zijn vrouw altijd zo graag in de tuin zat. Onder het bankje willen we een tegelplateautje maken en een paadje er naar toe. Bij het bankje komt een tafel en een bord met een gedicht daarop. Ook aan de binnenkant van de poortdeur komt een gedicht en op nog een plek in de tuin. De gedichten worden door de buurtbewoners gemaakt of voorgesteld, tijdens NL DOET gaan we ze op borden schilderen. Verder zijn er allerlei klussen te doen om de tuin weer lenteklaar te maken.